ἐγκαταδύνω
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
English (LSJ)
[ῡ], aor. -κατέδυν, of the sun,
A set upon a place, Hp.Aër.6; sink beneath, ὕδασιν AP7.532 (Isid.); μυχόν Opp. H.1.153: abs., sink, be absorbed in, Archig. ap. Aët.3.167, Gal.7.217: metaph., to be immersed in, c. dat., Dam.Pr.10:—Med., τοῖς οἰκείοις ἐπιτηδεύμασι Procop.Arc.1.
German (Pape)
[Seite 705] (s. δύνω), in Etwas hinabtauchen, untergehen; ἥλιος Hippocr.; ὕδασιν ἐγκατέδυν Isidor. 3 (VII, 532); ἐγκαταδὺς μυχόν Opp. H. 4, 153.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκαταδύνω: ἀόρ. -κατέδυν, ἐπὶ τοῦ ἡλίου, δύω πρός τι μέρος (ὅπερ, ὡς εἰκός, εἶναι δυσμικόν), Ἱππ. π. Ἀέρ. 283· εἰσέρχομαι λάθρᾳ εἴς τι, ὕδασιν Ἀνθ. Π. 7. 532· μυχὸν Ὀππ. Ἁλ. 1. 153.