δισταγμός

From LSJ
Revision as of 19:20, 9 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Bailly1_2)

Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art

Menander, Monostichoi, 336

German (Pape)

[Seite 643] ὁ, das Zweifeln, der Zweifel, Plut. Apophth. Lac. p. 191 u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

δισταγμός: ὁ, (διστάζω) ἀμφιβολία, ἐνδοιασμός, Πλούτ. 2. 214Ε.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
doute, incertitude.
Étymologie: διστάζω.