κατοίκισις
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
εως, ἡ,
A settlement, Pl. R.453b, Lg.969c: pl., Th.6.77, App.BC5.19.
German (Pape)
[Seite 1403] ἡ, das Ansiedeln, Bevölkern mit Ansiedlern, Gründung einer Colonie; Thuc. 6, 77; πόλεως Plat. Legg. XII, 969 d, öfter; Sp., wie App. Civ. B. 5, 14.
Greek (Liddell-Scott)
κατοίκῐσις: -εως, ἡ, τὸ κατοικίζειν, ἵδρυσις ἀποικίας, ἵδρυσις πολιτείας, Θουκ. 6. 77, Πλάτ. Πολ. 453B, Νόμ. 969C.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
action d’établir dans une résidence, particul. de fonder ou de peupler une colonie.
Étymologie: κατοικίζω.
