κινδυνευτικός
From LSJ
ἑὰν δὲ προσποιούμενος ᾗ τὰ μαθήματά πως ἀπείρως προβάλλων, οὐκ ἔστιν αἰτίας ἔξω → But should one profess knowledge as he puts forward something in an inexperienced way, he is not without blame (Pappus 3.1.30.31f.)
English (LSJ)
ή, όν,
A venturesome, adventurous, Arist.Rh.1367b4.
German (Pape)
[Seite 1439] zum Wagen geneigt, waghalsig, Arist. rhet. 1, 9.
Greek (Liddell-Scott)
κινδῡνευτικός: -ή, -όν, ῥιψοκίνδυνος, Ἀριστοτ. Ρητ. 1. 9, 29.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui aime le danger.
Étymologie: κινδυνεύω.
