μελεοπαθής

English (LSJ)

ές,

   A having suffered wretchedly, A.Th.961 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 121] ές, Unglückliches erleidend, Aesch. Spt. 945.

Greek (Liddell-Scott)

μελεοπᾰθής: -ές, ὁ πολλὰ δυστηχήματα παθών, Αἰσχύλ. Θήβ. 964.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
infortuné.
Étymologie: μέλεος, πάθος.