περίκλυστος
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
η, ον, also ος, ον A.Pers.880 (lyr.):—
A washed all round by the sea, of islands, Δῆλος h.Ap.181, cf. A.Pers.596 (lyr.), E.HF1080 (lyr.), Ephipp.5.3 (anap.); πέτρα Str.16.2.13 ; ἀπόψεις 'belvederes', Plu. Comp.Cim.Luc. 1 ; π. ὑπὸτοῦ Αἰγαίου Str.2.5.24; ἐκτοῦ ποταμοῦ D.H. 5.13.
German (Pape)
[Seite 580] rings umsvüll; Αἴαντος περικλύστα (sollte περικλυστά accentuirt sein) νᾶσος, Aesch. Pers. 588; νᾶσοι περίκλυστοι, 856; Ταφίων περίκλυστον ἄστυ, Eur. Herc. f. 1080; auch in späterer Prosa, χοιράς, Plut. sept. sap. conv. 19.
Greek (Liddell-Scott)
περίκλυστος: -η, -ον, ὡσαύτως ος, ον, Αἰσχύλ. Πέρσ. 879· - ὁ κατακλυζόμενος πανταχόθεν ὑπὸ τῆς θαλάσσης, Δήλοιο περικλύστης Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 181, πρβλ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 596, 879, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1080, Ἔφιππος ἐν «Γηρυνόνῃ» 1. 3, Στράβ. 753· π. ὑπὸ τοῦ Αἰγαίου ὁ αὐτ. 126· ἐκ τοῦ ποταμοῦ Διον. Ἁλ. 5. 13.
French (Bailly abrégé)
ος ou η, ον :
baigné tout autour, de tous côtés.
Étymologie: περικλύζω.
