βαρυπαθέω

στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: βᾰρυπᾰθέω	Medium diacritics: βαρυπαθέω	Low diacritics: βαρυπαθέω	Capitals: ΒΑΡΥΠΑΘΕΩ
Transliteration A: barypathéō	Transliteration B: barypatheō	Transliteration C: varypatheo	Beta Code: barupaqe/w

English (LSJ)

A to be much annoyed, Plu.2.167f(v.l.).

[Seite 434] (schwer leiden), unzufrieden sein, καὶ δυσφορέω Plut. Superst. 7.

βᾰρῠπᾰθέω: παραπολὺ θλίβομαι, ἐνοχλοῦμαι,Πλούτ. 2. 167F·―ἐπίθ., βαρυπαθής, ές, παραπολὺ θλίβων, ἐνοχλῶν, λυπῶν, φθορὰ Εὐσ. Ἐ. Ἱ. 10. 4.

-ῶ :
f. βαρυπαθήσω;
être gravement ou péniblement affecté.
Étymologie: βαρύς, πάθος.