λάθρᾳ
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
German (Pape)
[Seite 6] heimlich, theils absol., Soph. O. R. 386, οὑπιβουλεύων λάθρᾳ, 618, θυραῖος ἦλθον ὡς ὑμᾶς λάθρᾳ, Tr. 530; Ggstz φανερῶς, Plat. Conv. 182 d; Xen. Cyr. 7, 4, 4 u. Folgde; – theils c. gen., λάθρᾳ δὲ μητρὸς καὶ πατρὸς πορεύομαι, Soph. O. R. 787, heimlich von Vater u. Mutter, von ihnen unbemerkt, wie Καδμείων λάθρᾳ, O. C. 355, wie Eur. Andr. 310; λάθρᾳ τῶν στρατιωτῶν πέμπων Xen. An. 1, 3, 8. S. λάθρη.
French (Bailly abrégé)
en prose att. mieux que λάθρα, λάθρη;
adv. et prép.
1 secrètement, en cachette : τινός, à l’insu de qqn;
2 par surprise, traîtreusement;
3 insensiblement, peu à peu.
Étymologie: λαθεῖν.
