μιαρόγλωσσος

Τὰ πλεῖστα θνητοῖς τῶν κακῶν αὐθαίρετα → Ab ipsis fere parantur mala mortalibus → Von Sterblichen ist selbstgewählt das meiste Leid

Menander, Monostichoi, 499

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: μῐᾰρόγλωσσος	Medium diacritics: μιαρόγλωσσος	Low diacritics: μιαρόγλωσσος	Capitals: ΜΙΑΡΟΓΛΩΣΣΟΣ
Transliteration A: miaróglōssos	Transliteration B: miaroglōssos	Transliteration C: miaroglossos	Beta Code: miaro/glwssos

English (LSJ)

ον,

A foul-mouthed, AP7.377 (Eryc.).

[Seite 182] mit schmutziger Zunge, schmähsüchtig, Eryc. 11 (VII, 377).

μιᾰρόγλωσσος: -όν, ὁ ἔχων μιαρὰν γλῶσσαν, αἰσχρολόγος, «βρωμόγλωσσος», Ἀνθ. Π. 7. 377.

ος, ον :
au langage impur ou criminel.
Étymologie: μιαρός, γλῶσσα.