κήδω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Hom. (v. infr.), etc.: impf.
A ἔκηδον Il.5.404, Ep.κήδεσκον Od.23.9: fut. κηδήσω Il.24.240:—Med. and Pass., pres.in Hom., etc.; Dor.imper.κάδευ Call. Lav.Pall.140: Ep. impf. κηδέσκετο Od.22.358: fut. κεκᾰδήσομαι Il. 8.353: aor. imper. κήδεσαι A.Th.139 (lyr.): pf. κέκηδα (in pres. sense) Tyrt.12.28. I Act., trouble, distress, c.acc.pers., ὃς τόξοισιν ἔκηδε θεούς Il.5.404; μῆλα δὲ κήδει (sc. χειμών) 17.550; ὅττι ἑ κήδοι Od.9.402; ὅτι μ' ἤλθετε κηδήσοντες Il.24.240; Λύγδαμιν οὐ γὰρ ἐμὴ τῆμος ἔκηδε κάσις Call.Aet.3.1.23:—Act. only in Ep. and Eleg. II Med. and Pass., to be concerned, care for . . : c. gen., of persons or cities, κήδετο γὰρ Δαναῶν Il.1.56; τίη δὲ σὺ κήδεαι οὕτως ἀνδρῶν; 6.55; ὀλλυμένων Δαναῶν κεκαδησόμεθ' 8.353, cf. 11.665; ὅς τέ μευ κηδέσκετο παιδὸς ἐόντος Od.22.358, cf. Hdt.1.209, 9.45, S.Aj. 203 (anap.), Th.6.14, Pl.Chrm.173a, Ph.1.359, etc.; Ἄργεος Call. Lav.Pall.l.c.; καὶ γαμέτου κήδεο καὶ τεκέων mourn for . ., Epigr.Gr. 243.25 (Pergam.): c. gen.rei, τῶν ἀλφίτων Ar.Nu.106; τῆς πολιτείας Arist.Pol.1320a6; τῶν ἔργων POxy.1682.13 (iv A.D.): folld. by a Verb, κ. μὴ ἀπόλωνται Hdt.7.220; κ.ἵνα μὴ δύῃ Pl.Plt.273d; κ. φόβῳ τοῦ πνιγῆναι Aët.8.63: abs. in part. κηδόμενος, η, ον, caring for a person, anxious, φιλέουσά τε κηδομένη τε Il.1.196; ἀνέρι κηδομένῳ distressed, 16.516; freq.in Hom. at end of verse, κηδόμενός περ, κηδομένη περ, Il.7.110, 1.586; εὐνοῶν τε καὶ κ. Ar.Nu.1410; Dor. καδόμενος Pi.O.6.47. b bury, c.gen., Ael.Fr.106. 2 Inscrr., take charge of, τοῦ μνημείου τούτου ἡ γερουσία κ. SIG1244 (Cos, ii/iii A.D.), cf. 1228 (Ephesus, iii A.D.).
