prooemium
Πρὸς υἱὸν ὀργὴν οὐκ ἔχει χρηστὸς πατήρ → Boni parentis ira nulla in filium → Ein guter Vater zürnt nicht gegen seinen Sohn
Latin > English (Lewis & Short)
prŏoemĭum: ii, n., = προοίμιον>.
I An introduction, preface, proem (class.; syn.: exordium, principium): quod principium Latine vel exordium dicitur, majore quădam ratione Graeci videntur προοίμιον> nominasse: quia a nostris initium modo significatur, illi satis clare partem hanc esse ante ingressum rei, de quă dicendum sit, ostendunt ..certe prooemium est, quod apud judicem, priusquam causam cognoverit, prosit, Quint. 4, 1, 1; cf. id. 4, 1, 53; 2, 13, 1; 3, 9, 1; 3, 11, 28 et saep.: citharoedi prooemium, prelude, Cic. de Or. 2, 80, 325: longo et alte petito prooemio respondere, id. Clu. 21, 58' volumen prooemiorum . .prooemio abuti prooemium exarare, desecare, agglutinare, id. Att. 16, 6, 4: legis prooemium, id. Leg. 2, 7, 16.—
II Transf., in gen., a beginning (poet.): rixae, Juv 3, 288.
