praeterea

Latin > English (Lewis & Short)

praetĕr-ĕā: adv. is.
I Beyond this or that, besides: si eum reddis mihi, praeterea unum nummum ne duis, Plaut. Capt. 2, 2, 81: nihilne vobis in mentem venit, quod praeterea Crasso requiratis? Cic. de Or. 1, 35, 60: haec duo praeterea oppida, Verg. A. 8, 355: auxiliis, equitatuque comparato, multisque praeterea viris fortibus Tolosā et Narbone evocatis, Caes. B. G. 3, 20: quicquid praeterea navium habebat, id. ib. 4, 22; Cic. Balb. 12, 29: si duo praeterea talis Idaea tulisset Terra viros, two more, Verg. A. 11, 285: praeterea quam (rare for praeterquam): nihil praeterea cum consule pacti, quam quod, etc., Liv. 24, 47, 8.—
II Distributively in succession, besides, moreover: multae sunt causae ... primum ... praeterea, Ter. Eun. 1, 2, 65: primum ... tum praeterea ..., id. Ad. 3, 2, 47: quicumque bona patria laceraverat; quique alienum aes grande conflaverat; praeterea omnes undique parricidae; ad hoc quos, etc.; postremo omnes, quos, etc., Sall. C. 14, 2 sq.: nam et ... prudentiam mihi tuam exposuit: et praeterea suavitatem tuam adjunxit: praeterea summam erga se liberalitatem, Cic. Fam. 10, 3, 1: nunc ... praeterea ... tum porro, Lucr. 6, 617.—
III In continuation, henceforth, hereafter; thenceforth, thereafter: et quisquam numen Junonis adorat Praeterea? Verg. A. 1, 49: neque illum ... praeterea vidit, id. G. 4, 502.

Latin > French (Gaffiot 2016)

prætĕrĕā,⁷ adv., en outre, outre cela, de plus, en sus : Pl. Capt. 331 ; Cic. de Or. 1, 60 ; Cæs. G. 3, 20, 2 || primum... præterea Ter. Eun. 146, d’abord... ensuite || après cela, dès lors, désormais : Virg. En. 1, 49 ; G. 4, 502.