ἀσπιστής
λογισάμενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρῶν ἐγεῖραι δυνατὸς ὁ Θεός → in the belief that God was able to raise him up from the dead
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A one armed with a shield, warrior, Hom. (in Il.) always in gen. pl. ἀσπιστάων, Il.4.90, al.:—as Adj., ἀσπισταὶ μόχθοι τευχέων, i.e. the shield of Achilles, E.El.444 (dub.l.).
German (Pape)
[Seite 374] ὁ, mit einem Schilde versehen; Hom. ἀσπιστάων Versende Iliad. 4, 90. 201. 221. 5, 577. 8, 155. 214. 11, 412. 13, 680. 16, 490. 541. 593; auch sonst bei Dichtern, ἀσπισταὶ μόχθοι τευχέων Eur. El. 444, Schildwerk der Waffen, d. i. Waffen, deren Hauptstück der Schild war.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσπιστής: -οῦ, ὁ, ὁ δι’ ἀσπίδος ὡπλισμένος, πολεμιστής, Ὅμ. (ἐν. Ἰλ.) ἀείποτε κατὰ γεν. πληθ. ἀσπιστάων Ἰλ. Δ. 90, κτλ.· ὡς ἐπίθ., Νηρῇδες δ’ Εὐβοῖδας ἀκτὰς λιποῦσαι Ἡφαίστου χρυσέων ἀκμόνων μόχθους ἀσπιστὰς ἔφερον τευχέων, περὶ τῆς ἀσπίδος τοῦ Ἀχιλλέως ἣν περιγράφει ὁ Ὅμηρος, Εὐρ. Ἡλ. 443.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
armé d’un bouclier ; belliqueux.
Étymologie: ἀσπίς.
English (Autenrieth)
= ἀσπιδιώτης, only pl., warriors. (Il.)
