γλυφίς
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
English (LSJ)
ίδος, ἡ, in early writers always pl. γλυφίδες (but sg., opp. ἀκίς, of the constellation Sagitta, Hipparch.2.5.12),
A notched end of the arrow, ἕλκε δ' ὁμοῦ γλυφίδας τε λαβὼν καὶ νεῦρα Il. 4.122; ἕλκεν νευρὴν γλυφίδας τε Od.21.419; γλυφίδες μέσσῃ ἐγκάτθετο νευρῇ A.R.3.282; but perh. of notches or grooves for the fingers, παρὰ τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες καὶ πτερώδαντες τὸ βυβλίον Hdt.8.128, cf. Aen.Tact.31.26; τόξων πτερωταὶ γλυφίδες, poet. for the arrow itself, E.Or.274, cf. AP5.57 (Arch., sg.): also in pl., notches in the arrow-head, Paul.Aeg.6.88. II pen-knife, AP6.62 (Phil.), 64 (Paul. Sil., pl.). 2 chisel, J.BJ5.5.2. III in Architecture, capitals of columns, θριγκὸς . . λαΐνεος χαλκέῃσιν ἐπὶ γλυφίδεσσιν ἀρήρει A.R.3.218, cf. Sch. adloc., EM235.13. IV in pl., = θαλάμαι, Hsch.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
entaille ; encoche d’une flèche ; la flèche elle-même.
Étymologie: γλύφω.
English (Autenrieth)
ίδος (γλύφω): notch of an arrow; besides the notch for the string there were others to secure a firm hold with the fingers in drawing the bow, Il. 4.122, Od. 21.419.
