Τιτυός
From LSJ
Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down
English (LSJ)
ὁ, Tityus, Od.7.324, 11.576.
Greek (Liddell-Scott)
Τῐτυός: ὁ, υἱὸς τῆς Γῆς, οὗ τὸ ἧπαρ ἀδιαλείπτως κατέτρωγον ἐν τῷ ᾅδῃ δύο γῦπες πρὸς τιμωρίαν αὐτοῦ ἐπὶ ἀποπείρᾳ βιασμοῦ τῆς Λητοῦς, Λητὼ γὰρ ἥλκησε, Διὸς κυδρὴν παράκοιτιν Ὀδ. Λ. 576, πρβλ. Η. 324.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
Tityos, Géant.
Étymologie: R. Τυ, être gros ; cf. τύλος.
English (Autenrieth)
Tityus, a giant, the son of Gaea, punished in Hades, Od. 11.576 -, Od. 7.324.