χαλκοκορυστής

Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau

Menander, Monostichoi, 261

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: χαλκοκορυστής	Medium diacritics: χαλκοκορυστής	Low diacritics: χαλκοκορυστής	Capitals: ΧΑΛΚΟΚΟΡΥΣΤΗΣ
Transliteration A: chalkokorystḗs	Transliteration B: chalkokorystēs	Transliteration C: chalkokorystis	Beta Code: xalkokorusth/s

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

A bronze-armed, equipped with bronze, Il. 5.699, 6.199,398, al.; ὅμιλος Pi.Pae.6.108.

[Seite 1331] ὁ, mit oder in eherner Rüstung, Il. 5, 699 u. oft.

χαλκοκορυστής: -οῦ, ὁ, ὡπλισμένος διὰ χαλκοῦ, Ἰλ. Ε. 699 Ζ. 199, 398, κ. ἀλλ.· πρβλ. ἱπποκορυστής.

οῦ;
adj. m.
couvert d’une armure d’airain.
Étymologie: χαλκός, κορύσσω.

(κορύσσω): in bronze armor, brazen-clad. (Il.)