ἀείφυλλος

Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch

Menander, Monostichoi, 562

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἀείφυλλος	Medium diacritics: ἀείφυλλος	Low diacritics: αείφυλλος	Capitals: ΑΕΙΦΥΛΛΟΣ
Transliteration A: aeíphyllos	Transliteration B: aeiphyllos	Transliteration C: aeifyllos	Beta Code: a)ei/fullos

English (LSJ)

ον,

A not deciduous, Arist. GA783b10, Thphr.CP1.10.7.

[Seite 41] stets Blätter habend, Theophr.; Plut. Symp. 8, 4.

ἀείφυλλος: -ον, = ἀειθαλής, Ἀριστ. περὶ Γεν. Ζ. 5. 3, 25, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 1. 10, 7.

ος, ον :
toujours feuillu, toujours vert.
Étymologie: ἀεί, φύλλον.

-ον
perenne φυτόν Arist.GA 783^b10, cf. Thphr.CP 2.17.2, φοῖνιξ Plu.2.723f.