ἀνεμώνη
οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίω → thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain
English (LSJ)
ἡ,
A poppy anemone, Anemone coronaria, Cratin.98, Pherecr.108.25, Theoc.5.92, Thphr.HP7.10.2; ἀ. ἥμερος Dsc.2.176. 2 ἀ. ἀγρία scarlet wind-flower, Anemone fulgens, ibid.; also called ἀ. φοινικῆ Crateuas Fr.4; ἀ. λειμωνία Thphr.HP6.8.1. 3 ἀ. ὀρεία, mountain wind-flower, Anemone blanda, ibid.; αἷμα ῥόδον τίκτει, τὰ δὲ δάκρυα τὰν ἀ. Bion 1.66. II metaph., ἀνεμῶναι λόγων flowers of speech (with suggestion of emptiness), Luc.Lex. 23.
German (Pape)
[Seite 223] ἡ, Anemone, eigtl. Windblume, da sie vom Winde leicht entblättert wird, Theophr.; ἀνεμώνη τῶν λόγων, gezierter Ausdruck, Luc. Lexiph. 23, windige Redeblumen.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεμώνη: ἡ, τὸ γνωστὸν ἄνθος, ἀνεμωνῶν κάλυξί τ’ ἠριναῖς Κρατῖν. ἐν «Μαλθακοῖς» 1. 3· ὑπὸ μυρρίναισι κἀνεμώναις κεχυμέναι Φερεκρ. ἐν «Μεταλλεῦσι» 1. 25, κτλ., πρβλ. Βίωνα 1. 66 ― μεταφρ., ἀνεμῶναι λόγων, τὰ εὐκόλως μαραινόμενα καὶ παρερχόμενα ἄνθη τῶν λόγων, οἱ κενοὶ λόγοι, Λουκ. Λεξιφ. 23: ― καθ᾿ Ἡσυχ. «ἀνεμώνη· μάζης εἶδος· καὶ φίλημα· καὶ ἡ μήκων· καὶ τὸ ἄνθος· καὶ πᾶν φυτὸν ταχέως ὑπὸ ἀνέμων φθειρόμενον, καὶ μάταιον καὶ ἀνεμῶδες». ― Ἐν Νικάνδρ. Ἀποσπ. 2. 64 (παρ᾿ Ἀθην. 624C,) ὡσαύτως καὶ ἀνεμωνίς, ίδος, ἡ.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
anémone, fleur qui s’ouvre au moindre vent.
Étymologie: ἄνεμος.
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
• Alolema(s): dór. -ᾱ Theoc.5.92, Bio 1.66; eol. ἀμώνα Hsch.
• Prosodia: [ᾰ-]
I bot.
1 anémona coronada, Anemone coronaria L., Cratin.98, Pherecr.108.25, Theoc.l.c., Bio l.c., Thphr.HP 7.10.2, Artem.1.77, Nonn.D.8.210, 11.237, 15.355
•llamada ἥμερος Dsc.2.176.
2 anémona de los jardines, Anemone hortensis L., llamada ἀγρία Dsc.2.176, φοινική Crateuas Fr.4.
3 ἀ. λειμωνία anémona de los prados, Anemone pavonina L., Thphr.HP 6.8.1 (pero = 1 según otros).
4 ἀ. ὀρεία quizá Anemone blanda Schott y Kotschy, Thphr.HP 6.8.1.
5 quizá Anemone apennina L., Dsc.2.176, Plin.HN 21.64.
6 una anémona indeterminada, usada como medicinal, Hp.Mul.1.16
•tb. indeterminada, Dsc.2.182.
II ἀ. μάζης εἶδος καὶ φίλημα Hsch., cf. Poll.6.76, Phot.p.132R.
III fig. ἀνεμῶναι τῶν λόγων vaciedades Luc.Lex.23.
• Etimología: Etim. dud. Para unos, deriv. de ἄνεμος, c. lo que la flor sería una especie de ‘rosa de viento’ o ‘flor de viento’. Para otros se trata de un prest. tal vez sem., rel. c. el n. propio hebr. Naămān.
