διετία
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
English (LSJ)
ἡ,
A = διετηρίς, Ph.2.536, Act.Ap.24.27, 28.30; διετίᾳ Cleom.1.3, CIG5033 (Nubia), Inscr.Magn. 164.12, POxy.707.24 (ii A. D.), Theo Sm.p.136 H.; ἐκ διετίας βήσσοντα SIG1171.4 (Lebena).
Greek (Liddell-Scott)
διετία: ἡ, = διετηρίς, Πράξ. Ἀποστ. κδ΄, 27, κη΄, 30· διετίᾳ Συλλ. Ἐπιγρ. 5033.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
durée de deux ans.
Étymologie: διετής.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
período de dos años, bienio διετίας δὲ πληρωθείσης Act.Ap.24.27, διετίᾳ ... τὸν οἰκεῖον ἀνύειν κύκλον Cleom.1.2.27, τῇ δὲ λοιπῇ διετίᾳ τελέσαι POxy.707.24 (II d.C.), ἡ πρώτη δ. los primeros dos años, PThmouis 1.89.6 (II d.C.), cf. Ph.2.536, Plu.2.610e, Act.Ap.28.30, SEG 38.1462.91 (Enoanda II d.C.), CIG 5033.4 (Nubia), IM 164.12 (II d.C.), Theo Sm.136, OBodl.2176.12 (III d.C.), Vett.Val.149.9, giros prep. εἰς διετίαν para un período de dos años, PTeb.729.3 (II a.C.), IG 22.1368.147 (II d.C.), δαμιοργήσας δὲ ἐπὶ διετίαν IG 5(2).515.16 (Licosura I a./d.C.), cf. Pall.H.Laus.7.4, ἐντὸς διετίας en el plazo de dos años, IEphesos 411.5 (I d.C.), ἐκ διετίας desde hace dos años, ICr.1.17.17.4 (Lebena I a.C.), στεφανηφόρον πρὸ διετίας προφητείας siendo estefanéforo dos años antes de su profecía, Didyma 152.5, cf. 279b.10 (ambas II d.C.), μετὰ διετίαν τῆς [ἀπο] λύσεως dos años después del licenciamiento, BGU 180.7 (II/III d.C.), cf. IUrb.Rom.60.11 (IV d.C.), διὰ διετίαν OGN 47.5, cf. 8 (II/III d.C.).
