βυτίνη

Greek (Liddell-Scott)

βυτίνη: ἡ, = πυτίνη, λέξις Ταραντίνη, Ἡσύχ. ― Ἴδε καὶ Λεξ. Κουμανούδη ἐν λ. β(υ)τινάριον.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
= λάγυνος ou ἀμίς chez les Tarentins HSCH.
Étymologie: DELG pê emprunt.

Spanish (DGE)

v. πυτίνη.