ἀτυχής
Θυσία μεγίστη τῷ θεῷ τό γ' εὐσεβεῖν → Pietate maius nil offertur numini → Das größte Opfer für den Gott ist Frömmigkeit
English (LSJ)
ές,
A unfortunate, Antipho 2.2.1 (Sup.); οὐ γὰρ οὕτως ἄφρων οὐδ' ἀ. εἰμι D.3.21; euphem., ἀ. γενέσθαι 'get into trouble', Pl.Lg.905a: late acc. fem. ἀτυχήν Annales du Service22.10 (i B.C./i A.D.). Adv. -χῶς Isoc.12.15: Sup. -έστατα Longin.33.5. II missing, without share in, τινός Ael.NA11.31, Max.Tyr.20.5.
German (Pape)
[Seite 390] ές, unglücklich, Plat. Legg. X, 905 a u. Folgde; bes. nicht erlangend, verfehlend; übh. τινός, untheilhaft, συνέσεως Ael. H. A. 11, 31.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτῠχής: -ές, ἀτυχής, δυστυχής, Ἀντιφῶν 116. 23 (ἐν τῷ ὑπερθ. Πλάτ. Νόμ. 905Α· οὐ γὰρ οὕτως ἄφρων οὐδ’ ἀτυχής εἰμι Δημ. 34. 13: - Ἐπίρρ. -χῶς Ἰσοκρ. 236Α. ΙΙ. ἄμοιρος, ἀλλὰ γοῦν συνέσεως καὶ τῆς καθ’ ἑαυτὰ σοφίας οὐκ ἀτυχῆ (ἀτυχεῖ Ἑρχέριος) Αἰλ. π. Ζ. 11. 31.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 malheureux, infortuné;
2 qui échoue, qui n’obtient pas sa part de, gén..
Étymologie: ἀ, τυχή.
Spanish (DGE)
(ἀτῠχής) -ές
• Morfología: [ac. sg. fem. ἀτυχῆν SEG 1.570.3 (Leontópolis, Egipto I a./d.C.)]
I 1infortunado, no favorecido por la suerte de pers. ἀτυχέστατος ... τῶν πάντων ἀνθρώπων Antipho 2.2.1, οἱ ... τῶν αἰχμαλώτων ἀτυχέστατοι ἦσαν Hp.Ep.Or.Thess.408.8, οὐ γὰρ οὕτως ... ἀτυχής εἰμ' ἐγώ D.3.21, Θηβαῖοι D.18.19, ἄλλος ἀτυχὴς γενόμενος Pl.Lg.905a, ἄνθρωπος D.Chr.46.12, ἀκανθοβάται AP 11.322 (Antiphan.), σοι δοκῶ ... ἀτυχής τις εἶναι Plu.2.462d, ἀτυχὴς ὁ μέλλων γαμεῖν Ach.Tat.1.8.3, μέθυσος Hierocl.Facet.229, εὐνοῦχος Hierocl.Facet.252
•de abstr. ἔρωτος ἀτυχοῦς ὑπόμνημα Charito 5.10.2, ὀμωνυμία Charito 4.2.11, cf. SEG l.c., Aristaenet.2.10.3
•neutr. plu. como adv. ἀτυχέστατα del modo más desafortunado πίπτουσιν ἀ. caen en los defectos más desafortunados Longin.33.5.
2 perjudicial, dañino ἤ τι ἄλλο ἀτυχέστερον καὶ ταπεινότερον o algo aun más dañino y ruin (que una zorra), Arr.Epict.1.3.8.
II que no tiene parte en c. gen. οὔτε γὰρ τὸ φιλεῖν ἡδονῆς ἀτυχές Max.Tyr.14.5.
III adv. -ῶς infortunadamente, sin tener la suerte de lado οὕτως ἀ. φέρομαι παρ' αὐτοῖς Isoc.12.15, πίπτειν ἀ. Aristaenet.1.23.5, cf. Charito 6.6.1.
