γαγγλίον
Γάμος γὰρ ἀνθρώποισιν εὐκταῖον κακόν → Conubium homini inire votivum est malum → Die Ehe ist den Menschen ein erflehtes Leid
English (LSJ)
τό,
A encysted tumour on a tendon or aponeurosis, Philagr. ap.Aët.15.9 (Ἀθηνᾶ 21.29), Heras ap.Gal.13.815, etc.; also on the head, Paul.Aeg.6.39; the nerve-knots now called ganglia are compared to such a tumour, Gal.UP16.5.
German (Pape)
[Seite 469] τό, nach Poll. 4, 197 u. Medic. schmerzlose Geschwulst unterder Haut, bes. am Gelenk von einer übergeschlagenen Flechse, Ueberbein; Hesych. hat auch die Form γαγγάλιον.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
tumeur sous-cutanée, glande.
Étymologie: DELG cf. ἄγλις, γέλγις.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Alolema(s): γάγγλιον Cyran.2.8.5, 45, Aët.2.168
medic. ganglio o ganglión, contracción nudosa de tendones o nervios (ἔμπλαστρος) φύματα διαχεῖ καὶ τὰ γαγγλία Heras en Gal.13.815, cf. Philagr. en Aët.15.9, Aët.2.168, 7.85, Cyran.ll.cc., producida por un golpe συστροφὴ νεύρου τὸ γαγγλίον ἐστὶν ἐκ πληγῆς ἢ κόπου γινόμενον Paul.Aeg.6.39, por el frío, Gal.17(2).37
•frec. en los pies o en las manos, principalmente en las muñecas, Philagr. en Aët.15.9, Paul.Aeg.l.c., tb. en los párpados, Aët.7.85, más raramente en la cabeza, Cels.7.6.1, Paul.Aeg.l.c.
• Etimología: De *gel/ *gl̥- ‘redondo’, ‘hinchado’ c. red. expresiva y rel. tb. γέλγις, ἄγλις qq.u., cf. lat. galla ‘bugalla’, ai. gula- ‘bola’, aesl. žǔly ‘forúnculo’.
