ἐγχαλινόω
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
English (LSJ)
A put a bit in the mouth of, ἵππον Babr.76.14:—Pass., τὰ στόματα ἐγκεχαλινωμένους having the bit in their mouths, Hdt.3.14, cf. X.An.7.2.21. 2 metaph., Ph.1.117:—Pass., τὸν δῆμον ἐγκεχαλινωμένον τῇ ὀλιγαρχία held in check by the oligarchy, Plu.Lys.21; ὀργή -ωμένη τῷ λόγῳ Them.Or.17.214d. 3 metaph. of reins, to be in the form of a bit, Hp.Oss.19.
German (Pape)
[Seite 712] aufzäumen, ἐγκεχαλινωμένοι τὰ στόματα Her. 3, 14; Xen. An. 7, 2, 21; Sp., wie Luc. Bacch. 3. Uebertr., αἰτίαν ἔλαβε, ὡς ἐγκεχαλινωμένον τῇ ὀλιγαρχίᾳ τὸν δῆμον ἀνεὶς αὖθις ἐξυβρίσαι, wie unser zügeln, Plut. Lys. 21.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
mettre un mors dans, brider, acc. ; fig. réfréner.
Étymologie: ἐν, χαλινόω.
Spanish (DGE)
(ἐγχᾰλῑνόω) 1 embridar, poner el bocado o freno τοὺς ἵππους Plu.Eum.9, cf. Sull.29, Babr.76.14, τοὺς ἐλέφαντας Luc.Bacch.3, en v. pas., X.An.7.2.21, 7.7.6, Plu.2.830e, c. ac. de rel. (Αἰγυπτίους) τὰ στόματα ἐγκεχαλινωμένους como humillación al vencido, Hdt.3.14
•fig. refrenar, reprimir ἐγχαλινώσει τὴν ῥύμην καὶ φορὰν τοῦ πάθους Ph.1.117, cf. 142, en v. pas. ἐγκεχαλινωμένον τῇ ὀλιγαρχίᾳ τὸν δῆμον Plu.Lys.21, ὀργὴ δὲ ἐγκεχαλινωμένη τῷ λόγῳ Them.Or.17.214d.
2 anat., en v. med. tomar forma de bocado o freno unas venas ἐγκεχαλίνωνται περὶ τὰ ὦτα (τῆς καρδίης) Hp.Oss.19.
