βίβλος
Ἐπ' ἀνδρὶ δυστυχοῦντι μὴ πλάσῃς κακόν → Miseri miseriae ne quid affingas mali → Vermehre nicht dem Unglücksraben noch sein Leid
German (Pape)
[Seite 444] ἡ, Bast der Papyrusstaude, s. βύβλος; daraus gemachtes Papier; Buch, Aesch. Suppl. 946; Her. 5, 58; Plat. Theaet. 162 a u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
βίβλος: ἡ, ὁ ἐσώτερος φλοιὸς τοῦ παπύρου (βύβλος)· καθόλου, φλοιός, Πλάτ. Πολιτ. 228Ε. ΙΙ. βιβλίον τοῦ ὁποίου τὰ φύλλα ἦσαν πεποιημένα ἐκ τούτου τοῦ φλοιοῦ, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 947, Δημ. 313. 13, κτλ.· αἱ βίβλοι, τὰ ἐννέα βιβλία ἤτοι διαιρέσεις τῆς ἱστορίας τοῦ Ἡροδότου, Λουκ. Ἡροδ. 1· πρβλ. βύβλος.
French (Bailly abrégé)
ου (ἡ) :
1 écorce intérieure ou moelle du papyrus ; écorce en gén.
2 écrit, livre.
Étymologie: cf. βύβλος.
English (Abbott-Smith)
βίβλος, -ου, ἡ (variant form of βύβλος, the Egyptian papyrus, paper made from its fibrous coat), [in LXX for סֶפֶר, the form βύβ- being sometimes used;]
a book, a roll, used much less freq. than βιβλίον, and with a "connotation of sacredness and veneration" (MM, Exp., x), Mt 1:1 Mk 12:26, Lk 3:4 20:42 Ac 1:20 7:42 19:19; β. τ. ζωῆς, Phl 4:3, Re 3:5 20:15.†