Search results

Hell. 7.2.20 und Sp., wie Plut. Ages. 26, Luc. οἰκοδόμος: ὁ строитель, зодчий Her., Xen. etc. οἰκοδόμος: ὁ, ὁ οἰκοδομῶν, κτίστης, ἀρχιτέκτων, Ἡρόδ. 2.

ο (Α οικοδόμος) αυτός που οικοδομεί, κτίστης («χωρίον ἡμῖν τειχίσουσιν, οἰκοδόμους πολλοὺς ἔχοντες», Ξεν.) νεοελλ. 1. αυτός που διευθύνει την οικοδόμηση

Erbauer, Erbauerin; Greek: κτίστης, χτίστης, οικοδόμος; Ancient Greek: δωμήτωρ, δομήτωρ, ἐγερσίτης, οἰκοδόμος; Hebrew: בַּנַּאי‎; Hindi: निर्माता, राजगीर

η (ΑΜ οικοδομή) [[[οικοδόμος]] (Ι)] 1. ανέγερση κτηρίου, οικοδόμηση, κτίσιμο («η οικοδομή θα αρχίσει σε έναν μήνα») 2. το υπό ανέγερση κτήριο 3. οικοδόμημα

Erbauer, Erbauerin; Greek: κτίστης, χτίστης, οικοδόμος; Ancient Greek: δωμήτωρ, δομήτωρ, ἐγερσίτης, οἰκοδόμος; Hebrew: בַּנַּאי‎; Hindi: निर्माता, राजगीर

ἀρχιτέκτων, λιθοδόμος, τέκτων, οἰκοδομικός, οἰκοδόμος

/entesdomos/? Compounds: Old compounds νεό-δματος, νεό-δμη-τος (Pi.). οἰκοδόμος etc. Derivatives: δέμας (nom. and acc.) building of the body, outward appearance

P. ἀρχιτέκτων, ὁ; see also maker. builder: Ar. and P. οἰκοδόμος, ὁ. Afrikaans: argitek; Albanian: mjeshtër i ndërtimit, mjeshtëre e ndërtimit, ndërtimtar

οἰκοδομέομαι, οἰκοδομοῦμαι bâtir ou construire pour soi, acc.. Étymologie: οἰκοδόμος. ein Haus bauen; οἰκίας, Her. 1.114; νηόν, 1.21; πυραμίδα, 2.101; τεῖχος

Erbauer, Erbauerin; Greek: κτίστης, χτίστης, οικοδόμος; Ancient Greek: δωμήτωρ, δομήτωρ, ἐγερσίτης, οἰκοδόμος; Hebrew: בַּנַּאי‎; Hindi: निर्माता, राजगीर

l'architecture; 2 habile à bâtir ; ὁ οἰκοδομικός, architecte ou maçon. Étymologie: οἰκοδόμος. ή, όν, zum Hausbau gehörig; ἡ οἰκοδομική, sc. τέχνη, die Baukunst, Plat

Erbauer, Erbauerin; Greek: κτίστης, χτίστης, οικοδόμος; Ancient Greek: δωμήτωρ, δομήτωρ, ἐγερσίτης, οἰκοδόμος; Hebrew: בַּנַּאי‎; Hindi: निर्माता, राजगीर

ἀρχιτέκτων, οἰκοδομικός, οἰκοδόμος

詞類次數：動詞（2） 原文字根：向上-家-建造 字義溯源：重新建造；由（ἀνά）*=上）與（οἰκοδομέω / οἰκοδόμος）=匠人）組成；而 （οἰκοδομέω / οἰκοδόμος）出自（οἰκοδομή）=建築）， （οἰκοδομή）又由（οἶκος）*=住處）與（δῶμα）=廈）組成，其中

詞類次數：動詞（8） 原文字根：在上-家-建造 字義溯源：建立，建造，造就；由（ἐπί）*=在⋯上）與（οἰκοδομέω / οἰκοδόμος）=匠人）組成；而 （οἰκοδομέω / οἰκοδόμος）出自（οἰκοδομή）=建築）， （οἰκοδομή）又由（οἶκος）*=住處）與（δῶμα）=廈）組成，其中

δωμήτωρ, δομήτωρ, ἐγερσίτης, οἰκοδόμος

-εως + συνδετικό φωνήεν -ο- + -δόμος (< δόμος < δέμω «χτίζω»), πρβλ. οικοδόμος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τοῖχος + -δόμος (< δόμος < δέμω «κτίζω, κατασκευάζω»), πρβλ. οἰκοδόμος. Ο τ. απαντά και στη Μυκηναϊκή (πρβλ. μυκην. toko-domo)].

ὁ, Α τίκτων οικοδόμος.

ο χτίστης, οικοδόμος.