Διονυσίσκος
From LSJ
Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down
English (LSJ)
ὁ, Dim. of Διόνυσος, person who has bony excrescences on the temples, Heliod. ap. Orib.46.28.2, Gal.19.443.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ 1 Dionisisco o Dioniso niño tít. de un drama satírico de Sófocles Lex.Mess.283.19.
2 anat. protuberancia ósea que nace cerca de los temporales, tb. cuerno de los animales astados, Gal.19.443.
Greek (Liddell-Scott)
Διονῡσίσκος: ὁ, ὑποκοριστ. τοῦ Διόνυσος·― Διονυσίσκοι, ὀστεώδεις τινὲς ἐπιφύσεις παρὰ τοὺς κροτάφους (κέρατα) Ὀρειβ. 125 Cocch.
