άλων

Greek Monolingual

ἅλων (-ωνος), η (Α)
1. (ιδιαίτερα στις πλάγιες πτώσεις) ἅλως αλώνι
2. (στον πληθ. το «αλώνι» του φεγγαριού (βλ. άλως).
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Η λ. προήλθε υποχωρητικά από τη μτγν. γενική ἅλωνος του αττικόκλιτου ουσ. ἅλως, ο (βλ. και αλωή).
ΠΑΡ. ἁλώνιον.
ΣΥΝΘ. νεοελλ. αλωνοφύλακας
αρχ.
ἁλωνοφύλαξ].