αμπεχόνη

From LSJ

Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt

Menander, Monostichoi, 108

Greek Monolingual

ἀμπεχόνη, η (Α)
1. λεπτός επενδύτης ή εσθήτα που φορούσαν οι γυναίκες ή θηλυπρεπείς άντρες
2. ενδυμασία, ενδύματα
3. (στον πληθυντικό) αἱ ἀμπεχόναι
τρόποι ντυσίματος.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀμπέχω + -όνη (πρβλ. πείρω- περόνη, ἄγχω- ἀγχόνη, ἄκαινα-ἀκόνη, βέλος-βελόνη κ.ά.).
ΠΑΡ. ἀμπέχονο].