αυτοσυντήρητος

Greek Monolingual

-η, -ο
αυτός που συντηρείται με τα δικά του μέσα, ο αυτάρκης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτο- + συντηρώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στον Φίλιππο Ιωάννου].