αἱρεσιώτης

English (LSJ)

αἱρεσιώτου, ὁ, member of a sect, Porph.Abst.4.11 (v.l. αἱρετισταῖς): —fem. αἱρεσιῶτις, πολιτεία Suid.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ que pertenece a una secta de los esenios, Porph.Abst.4.11 (var.)
•hereje Iust.Phil.Dial.80.3.

Greek (Liddell-Scott)

αἱρεσιώτης: -ου, ὁ, Εὐσέβ. Ἐκκλ. Ἱστ. 6. 2, 13, θηλ. -ῶτις, ιδος, ὁ αἱρετικός, Ἐκκλ.

German (Pape)

ὁ, fem. -ῶτις, Ketzer, K.S.