βαριέμαι
From LSJ
ἀνιαρῶς τε φέρει τὴν τελευτὴν, καίτοι γε τὸν πρόσθεν χρόνον διαχλευάζων τοὺς μορμολυττομένους τὸν θάνατον, καὶ πρᾴως ἐπιτωθάζων → he bears death with grief, although in a former time he criticized, and mildly derided, those that were fearing death
Greek Monolingual
και βαριούμαι (Μ βαριοῦμαι και βαριῶμαι)
1. τεμπελιάζω, αδιαφορώ
2. βαριέμαι να..., κουράζομαι να...
3. στενοχωριέμαι, λυπάμαι
4. δυσανασχετώ για κάτι
μσν.
αγανακτώ, εξοργίζομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Τα βαριούμαι και βαριέμαι είναι μεταπλασμένοι τ. του αρχ. βαρούμαι («δυσανασχετώ»), μέσ. του βαρώ (βαρέω) (πρβλ. αρνιούμαι-αρνιέμαι, συλλογιούμαι-συλλογιέμαι, χτυπιούμαι-χτυπιέμαι κ.ά.)].