διαγεύω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
A give a taste of, τινὰ τῆς φωνῆς καὶ τοῦ μέλους Eun.Hist.p.247 D.
II Med., taste, Plu.2.469c, Gp.7.7.1.
Spanish (DGE)
I en v. med. gustar, degustar, catar πρὸς τὸ ἄριστον ὀξίνην ἐζήτει διαγευόμενος Plu.2.469c, τοὺς οἴνους Gp.7.7.1
•c. gen. οἴνου Gal.8.944.
II en v. act.
1 hacer gustar a uno de, dar a probar c. gen. τῆς φωνῆς αὑτοῦ διέγευσε καὶ τοῦ μέλους Eun.Hist.48.1.
2 ingerir en v. pas. τῆς τροφῆς ... διαγευθείσης Didym.in Eccl.324.27.
Greek (Liddell-Scott)
διαγεύω: παρέχω πρὸς γεῦσιν, τινός τινα Εὐνάπ. Ἐκλ. σ. 80, 15. -μέσ. διαγεύομαι, γεύομαι, Πλούτ. 2, 469B· -διάγευσις, εως, ἡ γεῦσις, Γεωπ. 7. 7.