δυσεπίτευκτος

Ἡ γλῶσσα πολλοὺς εἰς ὄλεθρον ἤγαγεν → Multis hominibus lingua perniciem attulit → Die Zunge brachte viele ins Verderben schon

Menander, Monostichoi, 205

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: δῠσεπίτευκτος	Medium diacritics: δυσεπίτευκτος	Low diacritics: δυσεπίτευκτος	Capitals: ΔΥΣΕΠΙΤΕΥΚΤΟΣ
Transliteration A: dysepíteuktos	Transliteration B: dysepiteuktos	Transliteration C: dysepitefktos	Beta Code: dusepi/teuktos

English (LSJ)

δυσεπίτευκτον,
A hard to accomplish, στρατεία D.S.17.93; ineffective, Vett.Val.43.12, al., Cat.Cod.Astr.1.164. Adv. δυσεπιτεύκτως = in inefficient manner Vett.Val.194.27.
2 hard to treat, Hippiatr.26.

-ον
I 1difícil de realizar στρατεία D.S.17.93, ἐπιβολαί D.S.32.18
•difícil de alcanzar πρᾶγμα Erot.Fr.60, ἀρετή Gr.Nyss.Beat.145.13.
2 que difícilmente tiene éxito, desafortunado de pers. περὶ τὰς πράξεις Vett.Val.42.22, cf. 48.15, πρὸς τὸν γάμον καὶ τὰ ἀφροδίσια Cat.Cod.Astr.1.164.4.
3 difícil de tratar de heridas Hippiatr.26.5.
II adv. δυσεπιτεύκτως = de forma incompleta, sin éxito ἐν τοῖς διαπρασσομένοις δυσεπιτεύκτως ἢ μετὰ ὑπερθέσεως Vett.Val.185.4.

δυσεπίτευκτος: с трудом достижимый Diod.

δυσεπίτευκτος: ον δυσκόλως ἐπιτυγχανόμενος, δυσκατόρθωτος, Διόδ. 17. 93.

-η, -ο (AM δυσεπίτευκτος, -ον)
αυτός που δύσκολα επιτυγχάνεται ή κατορθώνεται
αρχ.
αυτός που δύσκολα θεραπεύεται.