δυσφώρατος
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
δυσφώρατον, hard to detect, Plu.2.51d.
Spanish (DGE)
-ον
I 1difícil de descubrir o detectar ὁ ἀνήρ Plu.2.51d, cf. 64f, ἁπλότης Plu.2.854f, c. giro prep. ἂν δὲ περὶ ταῦτα δυσφώρατος ᾖ τὰ πάθη y si es difícil de sorprender (el adulador) en este tipo de pasiones Plu.2.61f, τὰ νεῦρα Gal.2.694, ὁ τῆς κινήσεως τρόπος Gal.4.368, un tipo de fiebre, Gal.7.319, cf. 9.675, ὑπεροχή Alex.Aphr.in Top.243.15, op. ῥάους ... ὀφθῆναι Alex.Aphr.in SE 190.18, ἡ κακουργία Basil.Spir.73.29, θηρίον Chrys.M.57.273
•neutr. subst. τὸ δ. dificultad de descubrir c. gen. obj. τὸ δ. τῆς κλοπῆς Chrys.M.49.146.
2 difícil de comprender ὁ ... Παρμενίδου (λόγος) ... ἔχει τι δ. καὶ δριμύ Phlp.in Ph.30.4
•neutr. subst. τὸ δ. dificultad de comprensión ἐν τοῖς εἰρημένοις ... τὸ ἀσαφὲς καὶ δ. Gr.Nyss.Apoll.213.26.
II adv. -ως de manera difícil de descubrir λαθραίως καὶ δ. παρακόπτειν Basil.M.30.209A.
German (Pape)
[Seite 690] schwer zu ertappen, Plut. de adul. et am. discr. 7.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à prendre en flagrant délit.
Étymologie: δυσ-, φωράω.
Russian (Dvoretsky)
δυσφώρᾱτος: досл. которого трудно поймать, перен. которого трудно уличить (ἀνήρ Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσφώρᾱτος: -ον, ὁ δυσκόλως φωρώμενος, ἀνακαλυπτόμενος, Πλούτ. 2. 51D. - Ἐπίρρ. -τως Βασίλ.
Greek Monolingual
δυσφώρατος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα ανακαλύπτεται, που δεν πιάνεται εύκολα.
