ερημοσπίτης
From LSJ
ἀλλ᾽ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα → to those who err in judgment, not in will, anger is gentle | men's wrath is softened toward those who have erred unwittingly
Greek Monolingual
ο ερημόσπιτο
1. αυτός που το σπίτι του δυστυχεί, στερείται τα απαραίτητα, που έχει το σπίτι του στερημένο από τα αναγκαία εφόδια
2. αυτός που δεν πρόκοψε, ο απόκληρος της ζωής «απρόκοφτος κι ερημοσπίτης»)
3. παροιμ. «πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» — αυτός που επιδιώκει πολλά και δεν πετυχαίνει τίποτα
4. αυτός που δεν έχει σπίτι.
