εὐστρεφής
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
French (Bailly abrégé)
épq. ἐϋστρεφής;
ής, ές :
c. εὔστρεπτος.
Étymologie: εὖ, στρέφω.
Russian (Dvoretsky)
εὐστρεφής: эп. ἐϋστρεφής 2
1 крепко скрученный (νευρή, ἔντερον οἰός, πεῖσμα Hom.);
2 крепко сплетенный (λύγοι Hom.).
German (Pape)
ές, ep. ἐϋστρεφής, = εὔστρεπτος, νευρή Il. 15.463; λύγοι Od. 9.427; ὅπλον, Tau, 14.346; πεῖσμα 10.167; ἔντερον οἰός, Darmsaite, 21.408; sp.D., wie Opp. Cyn. 1.151 Ap.Rh. 1.368.
