ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
ἡδύπολις, -όλιδος, δωρ. τ. άδύπολις, ὁ, ἡ (Α)
αγαπητός στους πολίτες, στον λαό («σοφός ὤφθη βασάνῳ θ' ἁδύπολις» — αποδείχθηκε έπειτα από δοκιμασία σοφός και αγαπητός στον λαό, Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ- + πόλις.