ιχνοβάτης

Greek Monolingual

ἰχνοβάτης, ὁ (Α)
(για κυνηγετικό σκύλο) αυτός που βαδίζει στα ίχνη κάποιου, ο ιχνηλάτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἴχνος + -βάτης (< βαίνω), πρβλ. ακροβάτης, ορειβάτης.