κάποτε

From LSJ

Φίλον δι' ὀργὴν ἐν κακοῖσι μὴ προδῷς → Amicum ob iram deserere cave in malis → Verrate einen Freund nicht in der Not aus Zorn

Menander, Monostichoi, 529

Greek Monolingual

κάποτε και ὁκάποτε και ὁκάποτες)
(χρον. επίρρ.)
1. ορισμένη στιγμή στο παρελθόν, κάποια φορά, μια φοράκάποτε πρέπει να είχαμε συναντηθεί»)
2. (συν. διπλασιαζόμενο) καμιά φορά, πότε πότεκάποτε κάποτε περνάει από εδώ»)
νεοελλ.
1. (διαζευκτικά) άλλοτε... άλλοτεκάποτε γελά, κάποτε κλαίει»)
2. στο μέλλον, αργά ή γρήγορα («θα μετανιώσεις κάποτε μα θά 'ναι αργά»)
3. φρ. «ο κάποτε...» — ο πρώην
μσν.
φρ. α) «ἂν τύχη κάποτε» — ίσως στο μέλλον
β) «εἰς καιρὸν ὁκάποτε ὅταν» — όταν στο μέλλον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρ. κἄν ποτέ. (Για τον τ. ὁκάποτε βλ. λ. κάποιος)].