κακοτέρμων
From LSJ
ὅσα ἦν νενοσσευμένα ὀρνίθων γένεα → as many species of birds as had their nests, all the other kinds of birds which had been hatched
English (LSJ)
κακοτέρμον, gen. ονος, ending ill or with difficulty, ψυγμός Poet.de Herb.94.
German (Pape)
[Seite 1304] ον, einen üblen Ausgang habend, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κακοτέρμων: -ον, κακῶς τελευτῶν ἢ μετὰ δυσκολίας, Ποιητὴς Βοταν. 94.
Greek Monolingual
κακοτέρμων, -ότερμον (Α)
αυτός που τελειώνει άσχημα ή με δυσκολία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -τέρμων (< τέρμων), πρβλ. απειροτέρμων, βαθυτέρμων.
