μέσατος

English (LSJ)

A v. μέσσατος.
II Subst. μ., ὁ, arbitrator, PKlein. Form.402 (vi A.D.).

German (Pape)

[Seite 136] poet. = μέσος (mit Superlativendung, vgl. τρίτατος), der mittelste, Ar. Vesp. 1502; μεσάτην ἐς κραδίην, Marian. Schol. 1 (Plan. 201). S. auch μέσσατος.

French (Bailly abrégé)

Sp. poét. de μέσος.

Russian (Dvoretsky)

μέσατος: эп. μέσσατος superl. к μέσος.

Greek (Liddell-Scott)

μέσᾰτος: -η, -ον, ἴδε μέσσατος.

Greek Monolingual

μέσατος, -η, -ον (Α)
(αττ. τ.) βλ. μέσσατος.

Greek Monotonic

μέσᾰτος: -η, -ον, βλ. μέσσατος.

Middle Liddell

μέσᾰτος, η, ον [v. μέσσατος.]