μικρόνους

Greek Monolingual

-ουν
1. αυτός που έχει νωθρή διάνοια, ο διανοητικώς καθυστερημένος
2. αυτός που προέρχεται από μικρό νου ή αυτός που αρμόζει σε μικρό νου («μικρόνουν σχέδιο»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μικρ(ο)- + -νους (πρβλ. παρά-νους). Η λ. μαρτυρείται από το 1873 στον Δ.Γ. Καμπούρογλου].