παρατονία

Greek Monolingual

η
μουσ. η ιδιότητα του παράτονου, μουσική παραφωνία, λανθασμένος τόνος φωνής, κν. φάλτσο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παράτονος. Η λ. μαρτυρείται από το 1896 στην εφημερίδα Ακρόπολις].