πλαταγώ

From LSJ

Ὅστις γὰρ ἐν πολλοῖσιν ὡς ἐγὼ κακοῖς ζῇ, πῶς ὅδ᾽ Οὐχὶ κατθανὼν κέρδος φέρει; → For one who lives amidst such evils as I do, how could it not be best to die?

Sophocles, Antigone, 464-5

Greek Monolingual

πλαταγῶ, -έω ΝΑ
1. (κυρίως σχετικά με τα χείλη και τις παλάμες) παράγω ήχο με τη σύγκρουση πλατιών σωμάτων
2. (το ενεργ. και το μέσ.) (για πλατιά σώματα) συγκρούομαι και προκαλώ θόρυβο και ιδίως τον ήχο πλατ («τα κύματα πλαταγούν στο καΐκι»)
3. (μτβ.) παράγω δυνατό ήχο χτυπώντας κάτιτύμπανον ἐξ ἱερᾱς ἐπλατάγησε νάπης», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του παταγῶ, κατ' επίδραση τών πλήσσω «χτυπώ» και πληγή.