πυρίκαυτος
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
v. πυρίκαυστος.
German (Pape)
[Seite 822] = πυρίκαυστος; Luc. Asin. 6; Nonn. D. 10, 74, oft; auch νοσήματα, Plat. Tim. 85 c.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inflammatoire.
Étymologie: πῦρ, adj. verb. de καίω.
Greek Monolingual
-ον, Α
βλ. πυρίκαυστος.
Russian (Dvoretsky)
πῠρίκαυτος: (ῐ)
1 воспалительный (νοσήματα Plat.);
2 причиненный ожогом (τραῦμα Luc.).
