σερβικός
From LSJ
ὅταν δὲ τἄμ' ἀθυμήσαντ' ἴδῃς, σύ μου τὸ δεινὸν καὶ διαφθαρὲν φρενῶν ἴσχναινε παραμυθοῦ θ' → whenever you see me despondent over my situation, do what you can to lessen and relieve what is wild and senseless in my thinking | whenever you see me despondent, you must cure the grim derangement of my mind and encourage me
Greek Monolingual
-ή, -ό, και σέρβικος, -η, -ο, Ν
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην Σερβία ή στους Σέρβους
2. (το θηλ. εν. και το ουδ. στον πληθ. ως κύριο όν.) η Σερβική και τα Σερβικά ή Σέρβικα
η σερβική γλώσσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < Σερβία / Σέρβος. Το επίθ. μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Ακρόπολις].
