σκάνταλος

Greek Monolingual

ο / σκάνδαλος, ΝΑ
νεοελλ.
(κυρίως) παιδί που προκαλεί φασαρία, που δίνει αφορμές φιλονικίας ή ενόχλησης, πολύ ζωηρό, ταραξίας
αρχ.
(κατά τον Ησύχ.) εμπόδιο, κώλυμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σκάνδαλον / σκάνταλο, με αλλαγή γένους].