εμπόδιο
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
Greek Monolingual
εμπόδιο και μπόδιο, το (Μ ἐμπόδιον, Α επίθ. ἐμπόδιος, -ον)
μσν.- νεοελλ.
1. καθετί που εμποδίζει ή δυσχεραίνει μια ενέργεια, κώλυμα, πρόσκομμα, αντίσταση, εναντιότητα («ανυπέρβλητα εμπόδια»)
2. «δέσιμο», κατάδεσμος («σμίγονται τά ἀνδρόγυνα ὅταν ψάλλουν τὴν ἁγίαν Ἀνάστασιν διὰ νὰ χαλάσουν τὰ ἐμπόδια αὐτῶν», Νομοκ.)
νεοελλ.
1. φυσικό ή τεχνητό κώλυμα που δυσχεραίνει ή κάνει αδύνατη τη διάβαση ή προσπέλαση (π.χ. ποταμός)
2. φρ. «δρόμος μετ' εμποδίων» — αγώνισμα δρόμου στο οποίο παρεμβάλλονται για υπερπήδηση διάφορα φυσικά ή τεχνητά εμπόδια
αρχ.
1. αυτός που βρίσκεται στα πόδια κάποιου
2. αυτός που παρεμβάλλεται και εμποδίζει
3. αυτός που τον συναντά κάποιος στον δρόμο.
