σύρριζα

Greek Monolingual

Ν
επίρρ.
1. από τη ρίζα, μαζί με τη ρίζα
2. μέχρι τη ρίζα, πολύ βαθιά («έκοψε τα μαλλιά του σύρριζα»)
3. πολύ κοντά σε μια επιφάνεια («η κόρη εστάθη σύρριζα εις το χάσμα του κοίλου βράχου», Παπαδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ρίζα].