τομάρι

From LSJ

Καλῶς πένεσθαι μᾶλλον (κρεῖττον) ἢ πλουτεῖν κακῶς → Inopia honesta potior opipus improbis → In Ehren arm ist besser als unehrlich reich

Menander, Monostichoi, 300

Greek Monolingual

το / τομάριον, ΝΜΑ
νεοελλ.
1. ειρων. το ανθρώπινο σώμα («μόνο για το τομάρι του νοιάζεται»)
2. μτφ. (για πρόσ.) παλιάνθρωπος
3. φρ. α) «πουλάω ακριβά το τομάρι μου» — υπερασπίζομαι σθεναρά τη ζωή μου
β) «φυλάει το τομάρι του»
(με κακή σημ.) προσέχει πολύ τον εαυτό του, δεν εκθέτει σε κίνδυνο τη ζωή του
γ) «τον τρώει το τομάρι του» — πρέπει να φάει ξύλο
δ) «του άργασαν το τομάρι» — τον έδειραν πολύ
νεοελλ.-μσν.
δέρμα, πετσί
μσν.-αρχ.
μικρός τόμος, μικρό βιβλίο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τόμος + υποκορ. κατάλ. -άριον (πρβλ. βιβλιάριον)].